Sinds 2011 is er een toegenomen onderzoeksaandacht voor het fenomeen ON. Aangezien er nog geen eenduidige afbakening was van het concept, ging onze aandacht voornamelijk naar definiëring, criteria, biopsychosociale risicofactoren en methodieken om ON in kaart te brengen.

Onderzoek naar de behandeling en begeleiding van ON in de klinische praktijk staat nog meer in de kinderschoenen. Pas de laatste jaren werd melding gemaakt van mogelijke interventies voor het begeleiden van personen met ON, zoals bijvoorbeeld:

• Cognitieve gedragstherapie (multidisciplinair) met exposure en responspreventietherapie (Zickgraf, 2020)
• Nutritional counseling (multidisciplinair) met registratie, analyse, inzicht en educatie (Barthels et al., 2019)
• Psycho-edcuatie (Olenjniczak et al., 2017)
• Medicatie (Lopes et al., 2020)
• Intuïtief eten (Reich, 2019; Trybole & Resch, 2020; Rodgers et al., 2021)

Tot op heden blijft dit echter beperkt tot het beschrijven van mogelijke behandelmethodieken en ontbreekt een experimentele validering via evaluatie-onderzoek, specifiek bij deze patiëntengroep. Omdat een op evidentie gebaseerde behandeling voor ON ontbreekt, kozen we in dit onderzoeksproject voor algemeen onderbouwde richtlijnen. Deze handvaten en richtlijnen, opgesteld in samenwerking met onze partner Eetexpert, zijn gebaseerd op gefundeerde theoretische modellen en/of hebben een bewezen werkzaamheid naar de preventie en behandeling van eetstoornissen in het algemeen toe.