Verborgen thuisloosheid verwijst naar mensen die geen eigen en/of geschikte woning hebben maar die ook niet op straat leven of gebruik maken van erkende opvangstructuren. Er is nog weinig geweten over hun levensstijl maar het thema wint aan aandacht. De hypothese van het onderzoek is dat informele sociaalwerkpraktijken (bv. burgerinitiatieven, zelforganisaties en religieuze organisaties) een belangrijke rol spelen in de ondersteuning van (verborgen) thuislozen.