Storytelling Frans
Storytelling Frans
Uit de peilingen van het ministerie van onderwijs voor het vak Frans blijkt dat de liefde voor het vak Frans gestaag vermindert. Na het aanvankelijke enthousiasme in de lagere school (uit de peiling blijkt dat dit enthousiasme zeer schoolafhankelijk is) zien we een negatieve trend in het secundair onderwijs. Leerlingen beschouwen Frans te veel als een schoolvak en te weinig als een taal, middel om te communiceren met Franstaligen, een middel om zichzelf te ontplooien en een hele cultuur te ontdekken.
De meeste actuele trends in de didactiek van vreemde talen wijzen in de richting van het 'taalbad' (= taalverwerving), eerder dan 'de blokkendoos' (= een taal leren) (Kwakernaak).
De motivatie om Frans te leren kan vergroten door leerlingen bloot te stellen aan 'comprehensible input' (Krashen 1981). Om te kunnen leren moet deze input gelijk zijn aan niveau 'i + 1'. Blaine Ray, leraar Spaans in Californië, baseerde zich op het werk van Krashen. Hij ontwikkelde Teaching Prophociency through Reading and Storytelling of TPRS. Volgens Ray (Ray en Seely 1997, vertaling 2011) moet een taalles voldoende begrijpelijke auditieve input aanbieden, waardoor de leerlingen de basisstructuren en woordenschat verwerven. De taalles moet voor iedereen 100 % verstaanbaar zijn. Deze input moet de belangstelling van de leerling blijven vasthouden.
Om de les boeiend te houden wordt de input verpakt in verhalen. Leerlingen worden blootgesteld aan mondelinge miniverhalen. Na deze voorbereidende fase waarin woorden en structuren veelvuldig herhaald worden, gaan ze verhalen lezen en vertellen. TPRS-lessen moeten stressvrij zijn en de verwachtingen van de leraar moeten hooggespannen zijn. Om dit alles te realiseren moet de leraar een aantal technieken toepassen.
In het kader van het onderzoek gaan we samen met mentoren van de derde graad van het lager onderwijs en van de eerste graad van het secundair onderwijs (A-stroom en B-stroom) op zoek naar de mogelijkheden van TPRS in de Vlaamse onderwijsstructuur.
